رکورد “A” مخفف “Address ” است که برای ارتباط میان دامنه به میزبانی وب از طریق IP است. هر ادرس اینترنتی، برای اینکه بتواند به شبکه متصل شود باید یک A Record داشته باشد.
برای مثال، وقتی ما آدرس google.com را در نوار مرورگر وارد میکنیم، این آدرس با استفاده از رکورد A به آدرس IP گوگل که ۷۴.۱۲۵.۲۲۴.۱۴۷ باشد وصل شده و برای ما بارگذاری میشود.
رکوردهای A تنها حاوی آدرسهای IPv4 هستند. در مقابل رکوردهای AAAA یکی از انواع رکورد در dns است که برای آدرسهای IPv6 هستند. به عبارتی دیگر، رکورد AAAA از نظر مفهومی مشابه رکورد A است؛ اما به شما امکان میدهد آدرس IPv6 سرور را به جای IPv4 مشخص کنید.
رکورد CNAME مخفف نام canonical name است که در زبان فارسی با نام رکورد دامنه مستعار شناخته میشود.
زمانیکه کاربر قصد دارد با نامهای مختلفی در اینترنت شناخته شده و تمامی این نامها نیز به یک IP واحد متصل شود، میتوان از رکورد CNAME استفاده کرد. رکورد CNAME کمک میکند تا چند نام مستعار و جداگانه به یک سرور مشخص متصل گردد.
رکورد mail exchange) MX) برای تحویل ایمیل به سرور ایمیل مورد نیاز است. این رکورد مشخصکنندهی سرور ایمیلی است که ایمیلهای یک دامنه باید به آن ارسال شوند.
این رکورد ها صرف نظر از ارسال پیام های ایمیل توسط دامنه شما، توصیه می شود. ایجاد سوابق ایمیل ایمن می تواند به محافظت از دامنه شما در برابر جعل ایمیل کمک کند.
رکورد SRV مشخصکنندهی هاستی پشتیبانیکننده از یک سرویس خاص است. رکورد SRV یا رکورد خدمات، اطلاعات میزبان و پورت را برای سرویسهای آنلاین خاص مانند ایمیل، صدا از طریق IP (VoIP)، پیامرسانی فوری و… ذخیره میکند. برخلاف سایر انواع رکورد DNS که یک سرور یا یک آدرس IP را مشخص میکنند، رکوردهای SRV شامل یک پورت در آدرس IP است که باید به آن دسترسی داشت.
رکوردهای TXT سوابق متنی DNS هستند که به مدیران دامنه اجازه میدهند متن را در DNS وارد کنند. در حالیکه در ابتدا فقط برای ورود یادداشتهای قابل خواندن توسط انسان در نظر گرفته شده بود، امروزه میتوان برخی از دادههای قابل خواندن توسط ماشین را در رکوردهای TXT وارد کرد.
رکورد TXT میتواند حاوی یک متن بوده و برای مقاصد مختلفی مورد استفاده قرار گیرد که مهمترین آن احراز هویت mail و تعریف رکوردهای SPF و DKIM است.
رکورد PTR مخفف Pointer record است که در فارسی به معنای اشاره گر می باشد.
یک رکورد اشاره گر (PTR) میزبان های مجاز برای یک آدرس IP معین را مشخص می کند.
DNS، نام دامنه را با آدرس های IP مرتبط می کند. رکورد pointer (به اختصار PTR) نام دامنه مرتبط با یک آدرس IP را ارائه می دهد. رکورد PTR دقیقاً برعکس رکورد A است که آدرس IP مرتبط با نام دامنه را ارائه می دهد.
رکوردهای DNS PTR در جستجوهای معکوس DNS استفاده می شود. هنگامی که کاربر سعی می کند به یک نام دامنه در مرورگر خود دست یابد، جستجوی DNS رخ می دهد که نام دامنه را با آدرس IP تطبیق می دهد. جستجوی معکوس DNS برعکس این فرآیند است: این یک پرس و جو است که با آدرس IP شروع می شود و نام دامنه را جستجو می کند.